اشاره

به نام خدا

این روزها وقتی مدام در خانه، در دانشگاه، در راه و حتی بی راه، با خانواده، آشنایان، هم کلاسی ها، دوستان و حتی دشمنان صحبت از وضعیت اخلاقی جامعه، گرانی، دهه ی فجر، چرایی انقلاب، موفقیت یا عدم موفقیت در حفظ و  ادامه راه انقلاب، فساد و بی اخلاقی در رده های بالای حکومت، سخن ها شنیده و گفته می شود، تلخی غمی عمیق در دلم خود نمایی می کند؛ ولی چند شب پیش، بحثی دوستانه اما جدی و طولانی با یکی از اقوام نزدیک انجام شد که به فکر عمیق و شک های بنیانی در بسیاری امور دینی و انقلابی نیاز داشت. پس از پایان صحبت ها، درگیری درونی ام همچنان پابرجا بود و باخود کلنجار می رفتم، در همان حال مسئله ای به ذهنم رسید که کمی تلخی آن غم را شیرین و وجودش را ارزشمند کرد. با خود گفتم گرچه جنگ تحمیلی سخت بود و چه بسیار ضربه های جبران ناپذیر به کشور و مردم وارد کرد، اما مجاهدان راه حق، آنرا تبدیل دفاع مقدس و عرصه ی توامان جهاد اصغر و اکبر کردند و امام ره آنرا نعمت الهی نامید؛-هرچند ما آرزو و تلاش می کنیم کسی دیگر حتی جرات فکر حمله را به ما نکند- درست است که فتنه های رنگارنگ، مخصوصا حوادث بعد از انتخابات 88 غم انگیز بود و ریزش های مادی و معنوی برایمان درپی داشت، اما باعث خیرات کثیر هم بود و ما را به بازخوانی اندیشه های معمار انقلاب سوق داد تا معیارها را اصیل بدانیم نه افراد را اصالت دهیم؛ گرچه دعا میکنیم، علمی و عملی می کوشیم و با همه حتی هم جبهه ای های مختلف الآرا همفکری و مباحثه می کنیم تا حوادثی مشابه آن دیگر رخ ندهد.

در ایام کنونی نیز این فرصت به خوبی مهیا است که در تلخی آشفتگی بازار و سختی های زندگی مادی و کمرشکن برای سرپرستان خانواده های زحمت کش و کم درآمد -که ولی نعمتان حقیقی انقلابند- به طور کاملا جدی به فلسفه ی انقلاب نسل گذشته باندیشیم و از خود حساب کشیم که انقلابی بودن تا کجا و کی مفید، ممکن و مطلوب است؟ از طرفی کوتاه آمدن از برخی مواضع و وحدت ایجاد کردن کی و با چه کسانی و در چه سطحی نیاز، مجاز و کار راه انداز است؟ واقعا معیار در انتخاب و طرفداری از شخصی چیست و مهم تر از آن وظیفه ی قوم، پس از انتخاب چیست؟  چه اقدامات مستمر و دقیقی برای ثبات قدم و منحرف نشدن انتخاب نیاز است؟ و بسیاری سوالات مبنایی و بینادین دیگری که تامل عمیق، مطالعه ی زیاد و سختی طاقت فرسایی می طلبد؛ لکن خدا را شکر می کنیم که وعده داده است هرکس در راه او محکم حرکت کند و صبور باشد فرج و یاری برای او چه بسیار نزدیک می نماید. 

گهگاه آنقدر در زندگی روزمره فرو می رویم که سیل روزمره گی ما را به حاشیه های پرت می افکند. شکی نیست که جهاداقتصادی مجاهد خستگی ناپذیر می خواهد، مجاهدی که اوج نگاه به دنیا را لمس می کند، «اگر دنیا و لذتهای فانی آن به اندازه بال مگسی در نزد خداوند ارزش داشت شربت آبی از آن به کافر نمی نوشانید.» رسول اکرم (ص) نهج الفصاحه صفحه 298