آیا بازسازی روابط خارجی با حمایت رهبر از سیاست خارجی دولت در تعارض است؟
دیشب پس از مشاهده گفتگوی ویژه خبری و صحبت های آقای دکتر جلیلی، در گفتگو با دوستان به شوخی گفتم آقای احمدی نژاد اسطوره ای تکرار ناشدنی در هدایت افکار توسط ابزارهای رسانه ایست، جمله ی اول مناظره ی انتخاباتی اش در سال 88 را یاد کردم که ایشان با گفتن اینکه من فکر می کنم رو به روی شما قرار نگرفته ام بلکه رو به روی سه نفر قرار دارم(نقل به مضمون) با جهت دهی به کل مناظره، بهترین استفاده را از رسانه ی عمومی کرد. البته این توانایی به تنهایی نه ارزشمند است و نه ضد ارزش.
اما امشب با شنیدن سخنان آقای دکتر ولایتی(+)، دیدم ایشان به حق توانایی هایی مشابه البته با ادبیات فاخرتر و علمی تر نسبت به آقای احمدی نژاد در تعامل با رسانه برای ایجاد شور و شعور در افکار عمومی را دارا می باشند.
تقربیا از دو ماه پیش، در بررسی های انتخاباتی نظرم بیشتر با دکتر ولایتی بود، برای این نظر دلایلی داشتم که (در ادامه قسمتی از آنها را بیان می کنم) حتی به یاد دارم در حاشیه همایش یک روزه ی سبک زندگی(عالمی دیگر، آدمی دیگر) که به همت جبهه ی فکری انقلاب اسلامی شاخه ی شهر قهجاورستان و با همکاری چند نهاد دیگر در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان برگزار شد، با استاد اصغر طاهرزاده پس از صحبت هایی1 دلایلم را برای حمایت از آقای ولایتی در میان گذاشتم و ایشان پاسخ داد، من فکر می کنم، شماها هم فکر کنید تا به نتیجه برسید، و بعد گفتند البته ممکن است برخی به این نظر شما نسبت محافظه کاری یا چنین نسبت هایی بدهند، اما شما نگران نباشید و حرف خود را اگر به نتیجه رسیدید بیان کنید.
با توجه به اینکه در سخنان امشب دکتر ولایتی چندین بار بازسازی روابط خارجی با کشورهای جهان مطرح شد و از آنجایی که برخی دوستان تنگ نظر و افراطی، ید طولایی در مصادره به مطلوب کردن نظرات رهبری به نفع گروه چند تکه!(+) خود دارند(مثلا در زمینه ی انتقاد از تکنوکراتها در مشهد مقدس که چه طور آنرا کنایه ی سنگین آقا به تکنوکرات ها تعبیر کردند. برای اطلاعات بیشتر به توضیحات دکتر پرویز امینی مراجعه کنید) هیچ بعید نمی دانم که رهبرشناسی شان گل کند و آقای ولایتی را ضدولایتی که کنند که کذا و کذا(+).
در اینکه دولت آقای احمدی نژاد برخلاف رویه ی سازشی دولت قبل از خود، که نتیجه اش چیدن میوه جنگ عراق در سعدآباد و محور شرارت خوانده شده ایران شد، اقدامات مثبت فراوان و گام های ارزشمندی برداشت و تاییدات رهبری را برای چنین رویکردی گرفتند(+و+) شکی نیست. دستشان درد نکند و ان شاالله خدا ایشان را به پاس خدماتشان به آغوش ملت بازگزداند! اما ذکر دو نکته در رابطه با سخنان آقای ولایتی را لازم می دانم:
اول اینکه در زمینه سیاسیت خارجی ثبات مدیریتی عاملی اساسی جهت اثرگزاری می باشد، اگر به بهانه های مختلف برای هر منطقه مسئولی بی تجربه در عرصه ی بین الملی انتخاب شود تا در موازات مسئولین وزارت امور خارجه به فعالیت بپردازد، اولا کشورهای هدف سردرگم می شوند که کدام فرد مسئول اصلی است و حرف کدام معتبر تر است؛ و ثانیا اختلاف داخلی در کابینه به وجود می آید که نتیجه اش می شود برکناری وزیر امورخارجه در حین جلسه و تحقیر بالاترین مسئول کشور در زمینه ی امورخارجه، که در حین صحبت دیپلماتیک به او خبر! می دهند تو دیگر وزیر نیستی و او را با تاکسی به محل اقامت برمی گردانند(البته این به معنای نقد ناپذیر بودن عملکرد وزیر وقت نیست، صحبت از آبروی نظام است).
دوم اینکه در اتفاقات سریع و بسیار مهم منطقه، نه تنها حرکت اثرگذاری توسط دولت صورت نگرفت بلکه رئیس جمهور برخلاف سیاست رسمی حکومت، بر نظر اختلاف برانگیز خود در بیداری انسانی خواندن تحولات منطقه، اصرار بی مورد نمود که غیر از سود نداشتن برای تحولات حساس شمال افریقا و غرب آسیا، موجب تشنجات داخلی و ایجاد حاشیه های مضر در کشور شد(برای مثال هشداری که آقای قرائتی به رئیس جمهور می دهد که اگر می خواهی از اصطلاح بیداری انسانی استفاده کنی، نمی توانی برای سخنرانی به همایش سالانه نماز بیایی و آقای احمدی نژاد هم در آن همایش شرکت نمی کند). لذا بازسازی روابط خارجی امری در تضاد با اقدامات مثبت دولت نیست، بلکه رفع نواقص آن است.
در بیان دلایلم برای حمایت از آقای ولایتی، گرچه خود مطلبی مجزا و مفصل نیاز دارد، در بیانی بسیار موجز نظرم این است که طیف وسیع تری از اصولگرایان می بایست در اداره ی کشور حضور داشته باشند؛ و مهم تر اینکه تعاملی جدی و مثبت و بدون لج و لج بازی میان قوا، نیازی اساسی است. کشور به قدرت اجرایی قالیباف ها، دید انقلابی جلیلی ها، دیدفرهنگی زاکانی ها و لنکرانی ها و همراهی-یا حداقل سنگ اندازی نکردن- هاشمی ها و اصلاحاتی های معتدل نیاز دارد. اگر قالیباف یا جلیلی در راس کار قرار گیرند توان سایرین معطل می ماند، اما انتخاب ولایتی، انتخاب هم زمان قالیباف،جلیلی، زاکانی و حداد است. این ادعایی است که من باید برای آن دلیل کافی اقامه کنم، که ان شاالله در مطالب بعدی به آن خواهم پرداخت، اما برای ضرورت سازش و تعامل قوا باهم، شنیدن بخشی از سخنان رهبر با هیئت دولت در سال 85 خالی از لطف نیست(+).
_____________________
1- توسط برخی شاگردان آقای طاهرزاده، در دانشگاه و مخصوصا خوابگاه دانشگاه اصفهان، حمایت هایی از آقای مشایی جهت ریاست جمهوری صورت گرفت، که در صحبت با آقای طاهرزاده ایشان اعلام کردند نظر من این چنین نیست و بروید در خوابگاه اعلام کنید که من موافق آقای مشایی برای ریاست جمهوری نیستم. البته ایشان بعدتر در سایت شان در جواب سوالی رسما اعلام کردند آمدن مشایی از بین بردن تمام نکات مثبت هشت سال ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد است.(چرایی عدم حمایت از کاندیداتوری آقای مشائی 4490 و خطر زاویه پیداکردن ما نسبت به نظام مقدس جمهوری اسلامی 4673 )
مجتبی